Анам маған:-Үлкенді сыйла,-деген,
Сол сөз маған ізгілік құйған ерең.
Үлкендерден ауысқан кішілікті,
Үлкендердің өзіне сыйға берем.
(М.Мақатаев)
Дүние есігін ашқан әрбір баланың тәлім-тәрбиесі отбасынан басталады. Соның ішінде ата-ана маңызды рөл атқарады. Жалпы ана деген- әлемдегі ең ардақты да аяулы жан. Тоғыз ай құрсағында көтеріп, жүрегінің астында жатқан нәрестесінен барын да, нарын да аямайтын анамыз, әрбір адам өміріндегі ерекше мейірбан адам. Гүлдің жайқалып өсуі үшін су мен ауа қаншалықты қажет болса, бала дүрыс тәрбиеленіп, дұрыс жетілуі үшін де ата-ананың қажеттігі одан да басым.
Бізде жарық дүние сыйлаған анаға не сыйласа да аздық етеді. Әрбір ана балам дұрыс жолмен жүріп, “Адам болса екен” деген үмітін ақтап, салиқалы ғұмыр кешіп, оны өмір бойы алақанға салып аялап, сыйлау ең үлкен сый болар деп ойлаймын. Жұмақ- ананың аяғының астында. Оның разылығын алмай, жақсы өмір сүріп жатырмын деп ойлаудың өзі қорқынышты болар.
Анам тамақты өте дәмді қылып жасайды. Ол мені өміріме қажетті біліммен қаруландырып жатыр десем, ешқашан да қателеспеген болар едім. Сонымен қатар, мен онымен бірге серуендегенді өте қатты ұнатамын. Оның көздері үнемі күн секілді жарқырап, жадырап жүргенін қалаймын. Ей, адамдар бізге ғана емес, аналарға да жылы алақан мен қамқорлық қажет екенін ұмытпайықшы. Анашым, менің өмірімде бар болғаныңыз үшін рахмет! Анашымның төзімділігі мен кешірімділігіне қарап таң қаламын. Мен ол кісіні осы күнге дейін білместіктен сан рет ренжіткен болатынмын. Бірақ, қиналған сәтте алдына жылап баруды ешқашан да тоқтатқан емеспін. Кішкене болғанымда ол кісі неге сонша қатал деп ойлайтын едім. Өсе келе мұның қаталдық емес, әр ана өз баласына осындай кейіпте көрініп, жақсылық тілейтінін түсіндім. “Кейін өзің ана болғанда түсінесің” деп айтатын еді. Ол кісінің нені меңзеп айтатынын бірте-бірте түсіне бастағандаймын. Жаратушы иемнен, анам мен әкеме ұзақ ғұмыр беруін сұраймын. Баласын өзі жетектеп жүрген жалғызбасты аналар бар. Мұндай өмірден сақтандырған әкеме де алғысым шексіз. Әрқашан есте тұтайық, біз бала кезімізде тамақты шайнап беретін, алдымен астың тәттісін бізге ұсынды. Біз тамақтансақ, өздері де тамақтанғандай болатын. Біздің әрбір жылы сөзіміз, қамқорлығымымыз олардың жүрегіне қуаныш сыйлайды. Алла тағаланың разылығы ата-ананың разылығында, Алла тағаланың ашуы ата-ананың ашуында екенін ешқашан естен шығармайық!
