Біздің отбасыда мынандай әдет бар-ол әкеміз жұмыстан немесе даладан үйге кіргенде үйдегі балалардың бәрі жүгіріп, әкеміздің мойнына асылып, бетінен шөлпілдетіп сүйеміз. Осы әдетімізге қалған туыс-туғандарымыз таң қалады. Сосын таңертең ұйқымыздан оятқанда жылы-жылы сөздер айтып оятады. Осыдан кейін біздің де көңіл күйіміз күні бойы көтеріңкі болып жүреді. Әкеміз бізге әрбір мейрамда сыйлықтар жасайды. Әкем басқа қалаға ісспарамен кеткенде үйде бәріміз мұңайып қаламыз. Ал анам болса өмірімдегі ең мейірімді жан. Үйге кім келсе де, жылы қабақпен қарсы алып, ет-шайын беріп шығарып салады. Менің анам ең алдымен өнеге алатын үлкен отбысының келіні. Шаңырағымызды шайқалтпай, әркімнің көңіліне қарай білетін менің анам! Әке-шешем барда мен асқар таудың да биік екенін көрмеймін, әке-шешем барда дүние тыныш, аспан ашық. Әкем мен анам барда менің екі қанатым түгел. Ал далада болып жатқан даудың да желдің де ешқандай әсері болмайды.
Мен үйдің үлкенімін. Артымнан ерген үш қарындасым бар. Мен оларға қолғанат боламын. Қарындастарымды қорғағым келіп тұрады. Мен барда олар ешкімнен де қорықпайды. Менің айтқандарымды да тыңдайды.
Біздің үйде ешқашан ұрыс болмайды. Біздің үйде бәрі де әзіл-қалжыңмен шешіледі. Менің достарымның көбісінің ата-аналары екі жаққа айырылысып кетіп жатады. Ал менің отбасым басқаларға үлгі екеніне мен сенемін.
Біздің отбасымыздың басқаларға қарағанда ерекшелігі ол-менің ата-анам бізге әрқашанда жақсы сөздер айтады. Бізге үнемі: «Сен болашақта чемпион боласың»,-дейді, қарындастарыма: «Сен болашақта мықты дәрігер боласың», «сен қандай ақылдысың», «сенің қолыңнан бәрі келеді» деген ынталандыратын сөздер айтады.
Менің отбасым әлемдегі ең бақытты отбасы. Біздің ата-анамыздан үлгі алатын болса, Қазақстанда айырылысып жатқан жастар аз болар еді. Баланың да даусы ащы болмас еді, кім біледі?
Мен өз отбасымды қатты жақсы көремін. Отбасымыздың қадірін білейікші, достар!
