Құрметті,әріптестер! Мен бүгінгі«Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы» атты өзімнің пікіріммен бөліскім келеді. Бүгінгі таңда тәрбие беру үрдісі, үлкен жауапкершілікті талап етеді. Себебі жас ұрпақты тәрбиелеу жолы өте ауыр. Мен балабақшада жұмыс жасағаныма он жыл болды.Мен үшін балғын балалармен жұмыс жасау үлкен бақыт. Ең алдымен менің көкейімде жүген бірден бір сұрақ «жаңа заман тәрбиешісі деген кім?» жаңа заман тәрбиеші бұл- бойында адамгершілік пен ықыласқа толы сезімі, өнері,өз бойындағы парасттылықты сіңіре білетін,шыдамды ақылды, жауапкершілікті сезіне білетін әр баланың жан дүниесіне үңіле білетін сауатты маман , бағдарламаны және әдістемелік шараларды анықтай білетін білімді жан деп ойлаймын. Жаңа заман педагогі дегеніміз үнемі ізденіс үстінде өз білімін жетілдіріп отыратын,жаңа әдіс жолдарын пайдалануға құштар және жақсы жетілген педагогикалық тәжірибені өз ісіне еңгізе білетін шебер адамды айтамыз. Атақты ұлы педагог Амонашвили «тәрбиеші бұл-өзге адамның дамып жетілуін өз жауапкершілігіне алатын кәсіби адам»деп атап өткен. Біз ата-аналармен бірге балаларды тәрбиелей отыра еліміздің болашағын құрамыз. Әр бала жылылықты,қайырымдылықты күтеді.Мұндай сезім болмаса бала қатал болып өседі. Адамзат адамды жаратады бірақ, оған әр қилы сана-сезім береді. Барлық адамның бойында мұндай қасиеттер бола бермейді.
Шынымды айтсам, жұмыстан шаршап келгенімді сезінемін. Алайда балғын балапандардың,мөлдір таза көздері мен бұлақтай таза жүздерін көргенде барлық шаршағанымды ұмытамын. Себебі осы балдырғандар әлемінің бақшасына бір бойласам,шырмалып шыққым келмейді. Балалар- өмірдің гүлі. Олар нәзік те пәк болып өседі. Сол гүлдің өсіп өніуі үшін тәрбиешінің ыстық алақаны мен бұлақтай суаратын мейрімін талап етеді. Тәрбиеші - «Бала жанының бағбаны» деп бекер айтпаса керек. Біз қандай тәлім-тәрбие берсек, олар сол тәрбиемен өсіп өнеді.
Әр баланың ақ қағаздай жан дүниесіне үңіліп, оған дұрыс өрнек салып парақтай білуіміз қажет деп ойлаймын. «Не ексең соны орасың » демей ме дана халқымыз. Мен осы балғындардың адал да парасатты ұрпақ болу жолында жұмыс жасап жатырмын. Әр баланың мінез-құлқы әр түрлі. Тәрбиеші де әр баланың бойындағы әр қилы құбылысқа дайын болуы керек. Баланың мектепке дайындығын балабақша мен мектептегі әдіс-тәсілдерді ұштастыру арқылы жүзеге асыру – басты мақсатым.Осындай тынымсыз еңбектің жемісін көру үшін, тәрбиешінің бойынан – жігерлілік пен еңбекқорлықты қажет ететінін айқын аңғардым. Әрине, әрбір тірлікте де жігерлі еңбек етпей айтарлықтай нәтижеге жету мүмкін емес. Ал тәрбиешіде бұл қасиеттердің түп негізі жауапкершілікте дер едім. Қолыңдағы баланың, адамның, тағдырын шешуден артық жауапкершілік бар ма?! Тәрбиешінің жұмысын дәрігермен салыстырамын. Емші адам бойындағы ауру-сырқатпен алысса, тәрбиеші оның ойындағы надандықпен күреседі. Осы ауыр жауапкершілікті қабылдаған тәрбиеші күндіз-түні тыным таппасы анық. Тәрбиеші жігері оның бала санасына «мол суымен сабырлы аққан кең арналы өзендей» таси құйылған білімі мен дана тәрбиесінен көрінеді. Өз алдыма қойған мақсатым мынадай:
1. Тәрбиеленушілерге қоршаған ортаны зерттеп, тануға жағдай жасау;
2. Жеке дара тәрбиесін қалыптастыру;
3. Қызығушылығын қолдап өз бетімен білім алуына әрекет жасау;
4. Әр баланы жеке даралау арқылы дамыту;
5. Отбасымен байланысты күшейту;
6. Жаңа технологиялар арқылы баланың ой-өрісін дамыту;
7. Театр арқылы тәрбиеленушілердің сана-сезімін,қимылын дамыту;
Тәрбиеші ретінде осы мақсаттарыма жету жолында аянбай еңбек етемін. Абай атамыздың мына бір дана сөзімен ойымды түйіндегім келіп тұр. «Сенде бір кірпіш дүниеге, кетігін тап та бар қалаң».Сондықтан бала жүрегіне жылылық ұялатып, қабілетімен дарынын ашу әр тәрбиешінің алдына қойылған ең басты міндеті деп түсіндім. Саналы да ,тәрбиелі ұрпақ тәрбиелейік!
Эссе «Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы»
Құрметті,әріптестер! Мен бүгінгі«Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы» атты өзімнің пікіріммен бөліскім келеді. Бүгінгі таңда тәрбие беру үрдісі, үлкен жауапкершілікті талап етеді. Себебі жас ұрпақты тәрбиелеу жолы өте ауыр. Мен балабақшада жұмыс жасағаныма он жыл болды.Мен үшін балғын балалармен жұмыс жасау үлкен бақыт. Ең алдымен менің көкейімде жүген бірден бір сұрақ «жаңа заман тәрбиешісі деген кім?» жаңа заман тәрбиеші бұл- бойында адамгершілік пен ықыласқа толы сезімі, өнері,өз бойындағы парасттылықты сіңіре білетін,шыдамды ақылды, жауапкершілікті сезіне білетін әр баланың жан дүниесіне үңіле білетін сауатты маман , бағдарламаны және әдістемелік шараларды анықтай білетін білімді жан деп ойлаймын. Жаңа заман педагогі дегеніміз үнемі ізденіс үстінде өз білімін жетілдіріп отыратын,жаңа әдіс жолдарын пайдалануға құштар және жақсы жетілген педагогикалық тәжірибені өз ісіне еңгізе білетін шебер адамды айтамыз. Атақты ұлы педагог Амонашвили «тәрбиеші бұл-өзге адамның дамып жетілуін өз жауапкершілігіне алатын кәсіби адам»деп атап өткен. Біз ата-аналармен бірге балаларды тәрбиелей отыра еліміздің болашағын құрамыз. Әр бала жылылықты,қайырымдылықты күтеді.Мұндай сезім болмаса бала қатал болып өседі. Адамзат адамды жаратады бірақ, оған әр қилы сана-сезім береді. Барлық адамның бойында мұндай қасиеттер бола бермейді.
Шынымды айтсам, жұмыстан шаршап келгенімді сезінемін. Алайда балғын балапандардың,мөлдір таза көздері мен бұлақтай таза жүздерін көргенде барлық шаршағанымды ұмытамын. Себебі осы балдырғандар әлемінің бақшасына бір бойласам,шырмалып шыққым келмейді. Балалар- өмірдің гүлі. Олар нәзік те пәк болып өседі. Сол гүлдің өсіп өніуі үшін тәрбиешінің ыстық алақаны мен бұлақтай суаратын мейрімін талап етеді. Тәрбиеші - «Бала жанының бағбаны» деп бекер айтпаса керек. Біз қандай тәлім-тәрбие берсек, олар сол тәрбиемен өсіп өнеді.
Әр баланың ақ қағаздай жан дүниесіне үңіліп, оған дұрыс өрнек салып парақтай білуіміз қажет деп ойлаймын. «Не ексең соны орасың » демей ме дана халқымыз. Мен осы балғындардың адал да парасатты ұрпақ болу жолында жұмыс жасап жатырмын. Әр баланың мінез-құлқы әр түрлі. Тәрбиеші де әр баланың бойындағы әр қилы құбылысқа дайын болуы керек. Баланың мектепке дайындығын балабақша мен мектептегі әдіс-тәсілдерді ұштастыру арқылы жүзеге асыру – басты мақсатым.Осындай тынымсыз еңбектің жемісін көру үшін, тәрбиешінің бойынан – жігерлілік пен еңбекқорлықты қажет ететінін айқын аңғардым. Әрине, әрбір тірлікте де жігерлі еңбек етпей айтарлықтай нәтижеге жету мүмкін емес. Ал тәрбиешіде бұл қасиеттердің түп негізі жауапкершілікте дер едім. Қолыңдағы баланың, адамның, тағдырын шешуден артық жауапкершілік бар ма?! Тәрбиешінің жұмысын дәрігермен салыстырамын. Емші адам бойындағы ауру-сырқатпен алысса, тәрбиеші оның ойындағы надандықпен күреседі. Осы ауыр жауапкершілікті қабылдаған тәрбиеші күндіз-түні тыным таппасы анық. Тәрбиеші жігері оның бала санасына «мол суымен сабырлы аққан кең арналы өзендей» таси құйылған білімі мен дана тәрбиесінен көрінеді. Өз алдыма қойған мақсатым мынадай:
1. Тәрбиеленушілерге қоршаған ортаны зерттеп, тануға жағдай жасау;
2. Жеке дара тәрбиесін қалыптастыру;
3. Қызығушылығын қолдап өз бетімен білім алуына әрекет жасау;
4. Әр баланы жеке даралау арқылы дамыту;
5. Отбасымен байланысты күшейту;
6. Жаңа технологиялар арқылы баланың ой-өрісін дамыту;
7. Театр арқылы тәрбиеленушілердің сана-сезімін,қимылын дамыту;
Тәрбиеші ретінде осы мақсаттарыма жету жолында аянбай еңбек етемін. Абай атамыздың мына бір дана сөзімен ойымды түйіндегім келіп тұр. «Сенде бір кірпіш дүниеге, кетігін тап та бар қалаң».Сондықтан бала жүрегіне жылылық ұялатып, қабілетімен дарынын ашу әр тәрбиешінің алдына қойылған ең басты міндеті деп түсіндім. Саналы да ,тәрбиелі ұрпақ тәрбиелейік!
Эссе «Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы»
Құрметті,әріптестер! Мен бүгінгі«Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы» атты өзімнің пікіріммен бөліскім келеді. Бүгінгі таңда тәрбие беру үрдісі, үлкен жауапкершілікті талап етеді. Себебі жас ұрпақты тәрбиелеу жолы өте ауыр. Мен балабақшада жұмыс жасағаныма он жыл болды.Мен үшін балғын балалармен жұмыс жасау үлкен бақыт. Ең алдымен менің көкейімде жүген бірден бір сұрақ «жаңа заман тәрбиешісі деген кім?» жаңа заман тәрбиеші бұл- бойында адамгершілік пен ықыласқа толы сезімі, өнері,өз бойындағы парасттылықты сіңіре білетін,шыдамды ақылды, жауапкершілікті сезіне білетін әр баланың жан дүниесіне үңіле білетін сауатты маман , бағдарламаны және әдістемелік шараларды анықтай білетін білімді жан деп ойлаймын. Жаңа заман педагогі дегеніміз үнемі ізденіс үстінде өз білімін жетілдіріп отыратын,жаңа әдіс жолдарын пайдалануға құштар және жақсы жетілген педагогикалық тәжірибені өз ісіне еңгізе білетін шебер адамды айтамыз. Атақты ұлы педагог Амонашвили «тәрбиеші бұл-өзге адамның дамып жетілуін өз жауапкершілігіне алатын кәсіби адам»деп атап өткен. Біз ата-аналармен бірге балаларды тәрбиелей отыра еліміздің болашағын құрамыз. Әр бала жылылықты,қайырымдылықты күтеді.Мұндай сезім болмаса бала қатал болып өседі. Адамзат адамды жаратады бірақ, оған әр қилы сана-сезім береді. Барлық адамның бойында мұндай қасиеттер бола бермейді.
Шынымды айтсам, жұмыстан шаршап келгенімді сезінемін. Алайда балғын балапандардың,мөлдір таза көздері мен бұлақтай таза жүздерін көргенде барлық шаршағанымды ұмытамын. Себебі осы балдырғандар әлемінің бақшасына бір бойласам,шырмалып шыққым келмейді. Балалар- өмірдің гүлі. Олар нәзік те пәк болып өседі. Сол гүлдің өсіп өніуі үшін тәрбиешінің ыстық алақаны мен бұлақтай суаратын мейрімін талап етеді. Тәрбиеші - «Бала жанының бағбаны» деп бекер айтпаса керек. Біз қандай тәлім-тәрбие берсек, олар сол тәрбиемен өсіп өнеді.
Әр баланың ақ қағаздай жан дүниесіне үңіліп, оған дұрыс өрнек салып парақтай білуіміз қажет деп ойлаймын. «Не ексең соны орасың » демей ме дана халқымыз. Мен осы балғындардың адал да парасатты ұрпақ болу жолында жұмыс жасап жатырмын. Әр баланың мінез-құлқы әр түрлі. Тәрбиеші де әр баланың бойындағы әр қилы құбылысқа дайын болуы керек. Баланың мектепке дайындығын балабақша мен мектептегі әдіс-тәсілдерді ұштастыру арқылы жүзеге асыру – басты мақсатым.Осындай тынымсыз еңбектің жемісін көру үшін, тәрбиешінің бойынан – жігерлілік пен еңбекқорлықты қажет ететінін айқын аңғардым. Әрине, әрбір тірлікте де жігерлі еңбек етпей айтарлықтай нәтижеге жету мүмкін емес. Ал тәрбиешіде бұл қасиеттердің түп негізі жауапкершілікте дер едім. Қолыңдағы баланың, адамның, тағдырын шешуден артық жауапкершілік бар ма?! Тәрбиешінің жұмысын дәрігермен салыстырамын. Емші адам бойындағы ауру-сырқатпен алысса, тәрбиеші оның ойындағы надандықпен күреседі. Осы ауыр жауапкершілікті қабылдаған тәрбиеші күндіз-түні тыным таппасы анық. Тәрбиеші жігері оның бала санасына «мол суымен сабырлы аққан кең арналы өзендей» таси құйылған білімі мен дана тәрбиесінен көрінеді. Өз алдыма қойған мақсатым мынадай:
1. Тәрбиеленушілерге қоршаған ортаны зерттеп, тануға жағдай жасау;
2. Жеке дара тәрбиесін қалыптастыру;
3. Қызығушылығын қолдап өз бетімен білім алуына әрекет жасау;
4. Әр баланы жеке даралау арқылы дамыту;
5. Отбасымен байланысты күшейту;
6. Жаңа технологиялар арқылы баланың ой-өрісін дамыту;
7. Театр арқылы тәрбиеленушілердің сана-сезімін,қимылын дамыту;
Тәрбиеші ретінде осы мақсаттарыма жету жолында аянбай еңбек етемін. Абай атамыздың мына бір дана сөзімен ойымды түйіндегім келіп тұр. «Сенде бір кірпіш дүниеге, кетігін тап та бар қалаң».Сондықтан бала жүрегіне жылылық ұялатып, қабілетімен дарынын ашу әр тәрбиешінің алдына қойылған ең басты міндеті деп түсіндім. Саналы да ,тәрбиелі ұрпақ тәрбиелейік!
Педагог мәртебесін көтеру-жаңашыл мұғалімді қалыптастырудың бастауы
